2. Ceza Dairesi Esas No: 2016/13246 Karar No: 2018/15972 Karar Tarihi: 19.12.2018
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/13246 Esas 2018/15972 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hırsızlık suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Ancak suçun niteliği yanlış değerlendirildiği için hüküm bozuldu ve sanığın adli sicil kaydı da göz önünde bulundurulmadan tekerrüre esas alındığı belirtiliyor. Kararda 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a maddesi uygulanmış ancak 142/2-h maddesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiğine ve bu iptal kararının nazara alınması gerektiğine dikkat çekiliyor. Kanun maddeleri açıklama yapılmadan verilmemiştir.
2. Ceza Dairesi 2016/13246 E. , 2018/15972 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın etrafı duvarla çevrili caminin bahçesinde camiyle bitişik vaziyetteki minarenin alt kısmında bulunan şadırvandan, yine caminin bahçesi içerisinde yer alan iki katlı misafirhanenin altında açık vaziyetteki eskiden şadırvan olarak kullanılan yerdeki muslukları çalması şeklinde gerçekleşen eyleminde suç tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden 142/1-a maddesi uyarınca hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi dikkate alınarak en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün mükerrirliğe esas alınması gerektiği dikkate alınmadan sanığın adli sicil kaydında yer alan İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/380 E ve 2008/574 K sayılı ve Sarıyer 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/307 E-2010/705 K sayılı ilamları tekerrüre esas alınmış ise de, İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin söz konusu ilamının infaz tarihinden itibaren TCK"nın 58/2-b maddesinde öngörülen 3 yıllık süre sona erdikten sonra atılı suçu işlendiğinin anlaşılmakla tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/380 E ve 2008/574 K sayılı ilamının tekerrüre teşkil edeceği” ibaresinin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.