Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2006/20619 Esas 2006/24979 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının onanmasını mutazammın 14.07.2006 tarih, 13944-15730 sayılı daire ilamının müddeti içinde tashihen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Takip dayanağı ilamın hüküm fıkrasının (1/A) bölümünde TİS ücret farkı, ikramiye, sosyal yardım, vasıta yardımı, hizmet zammı, giyim yardımı, konut yardımı alacaklarının (2822 sayılı Yasa"nın 61.maddesi uyarınca, en yüksek işletme kredisi temerrüt faizi ile birlikte) tahsiline karar verildiği görülmektedir.
Sözü edilen yasanın 61.maddesinde (...Toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarında ifaya mahkum edilen taraf temerrüt faizi ödemeye mahkum edilir.) hükmü yer almaktadır. Bu ifadelerde gecikme (temerrüt) faizi oranının nasıl bulunacağı gösterilmemiştir. Bu durumda, dayanak ilamda yer alan faizle ilgili sözcüklerden anlaşılması gereken husus 61.maddede yazılı en yüksek işletme kredisi faizidir. En yüksek işletme kredisi temerrüt faizi değildir. Bunun uygulanması yasa hükmüne aykırıdır.
O halde, mahkemece faize yönelik itirazın bu ilkeler dairesinde değerlendirilmesi, bilirkişiden ek rapor alınıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir. Mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekirken onandığı anlaşıldığından Hazine vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü gerekmiştir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin karar düzeltme itirazlarının kabulü ile Dairemizin 14.07.2006 gün ve 2006/13944 - 2006/15730 sayılı onama kararının kaldırılmasına, hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 28.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.