Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9691 Esas 2020/1061 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9691
Karar No: 2020/1061
Karar Tarihi: 04.02.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9691 Esas 2020/1061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarını işlediğinin kabul edildiği ve mahkumiyet kararı verildiği belirtilen bir ceza davasıyla ilgili olarak, her iki sanık hakkında verilen hükümde yer alan ceza miktarının doğru belirtilmemesi ve yapılan yargılama giderlerinin ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği halde sanıklardan müteselsilen alınması nedeniyle hükümlerin bozulduğu ve bu nedenle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin düzeltilerek onandığı belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h ve 145. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/9691 E. , 2020/1061 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Her iki sanık hakkında hırsızlık suçuna ilişkin olarak, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 145. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay olarak tayin edilen cezadan aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca indirim yapıldığı sırada “1 yıl 3 ay hapis cezası” olarak yazılması gereken sonuç cezanın hüküm fıkrasına “1 yıl 3 hapis cezası” olarak yazılması,
2-Yapılan yargılama giderlerinin, her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan “müteselsilen” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ile ...’in temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hırsızlık suçuna ilişkin olarak hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin uygulandığı kısımlarda yer alan “1 yıl 3 hapis cezası” ibarelerinin silinerek, yerine “1 yıl 3 ay hapis cezası” ibarelerinin yazılmasına; hüküm fıkrasından “yargılama giderlerine ilişkin bölümün” çıkarılarak yerine “Bu dava sebebiyle yapılan toplam 40 TL yargılama giderinden sanıkların ayrı ayrı sarfına neden oldukları 20 TL"nin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’un 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.

.