Danıştay 3. Daire 1992/1895 Esas 1993/1089 Karar Sayılı İlamı

Daire : ÜÇÜNCÜ DAİRE
Karar Yılı : 1993
Karar No : 1089
Esas Yılı : 1992
Esas No : 1895
Karar Tarihi : 04/03/993

PETROKİMYA TESİSLERİNDE TALİ MADDE OLARAK ÜRETİLEN LİKİT PERTROL GAZININ AKARYAKIT TÜKETİM VERGİSİNE TABİ OLDUĞU HK.

Davacı şirketin tesislerinde üretip sattığı likit petrol gazı nedeniyle ihtirazi kayıtla verdiği beyanname üzerinde Ekim 1990 dönemi için tahakkuk ettirilip ödenen akaryakıt tüketim vergisinin iadesi istemiyle açılan davayı; 3074 sayılı Akaryakıt Tüketim Vergisi Kanununun 1.maddesinde, rafineri şirketleri ve ithalatı gerçekleştiren kuruluşlarca yapılan normal, süper benzin, likit petrol gazı, gazyağı, motorin ve fuel-oil satışlarının akaryakıt tüketim vergisine tabi olduğunun hükme bağlandığı, 2.maddesinde de, verginin mükellefinin bu verginin konusuna giren akaryakıtların satışını yapan rafineri şirketleri ile ithalatı gerçekleştiren kuruluşlar olduğunun belirtildiği, Davacı Şirketin ithalatçı şirket olmadığı, rafineri şirketi olup olmadığının tespiti için Mahkemelerince yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda … tesislerinde ham petrol rafinerisi yapılmadığı, naftadan çeşitli ilaç, boya, temizlik malzemesi, naylon, plastik gübre v.s. gibi ürünlerin hammaddelerinin üretildiği, bu özellikleri ile tesisin bir petrokimya kompleksi olup, petrol rafinerisi olmadığının belirtildiği, Kanun vazıının sadece rafineri şirketleri ile bu maddelerin ithalini yapan şirketleri vergilendirmeyi amaçladığı, aksi düşünülmüş olsa idi, verginin mükellefini düzenleyen ikinci maddede bu şirketlerden bahsetmeyerek üretimi yapan şirketler ile ithalini gerçekleştiren kuruluşlar şeklinde düzenlenmesi gerektiği gerekçesiyle kabul ederek dava konusu vergilerin iadesine karar veren Vergi Mahkemesi kararının bozulması istemidir.
Akaryakıt Tüketim Vergisi Kanununun 1.maddesinde; rafineri şirketleri ve ithalatı gerçekleştiren kuruluşlarca yapılan normal ve süper benzin, likit petrol gazı, gazyağı, motorin ve fuel-oil satışlarının akaryakıt tüketim vergisine tabi olduğu belirtilmiş olup, 2.maddesinde de, akaryakıt tüketim vergisi mükellefinin, bu verginin konusuna giren akaryakıtların satışını yapan rafineri şirketleri ile ithalatı gerçekleştiren kuruluşlar olduğu hükme bağlanmıştır.
Birinci maddede vergiye tabi petrol ürünleri tahdidi olarak sayılmış olup, söz konusu ürünlerin hepsi rafinerilerde ham petrolün damıtılması sonucu ana madde olarak üretilmektedir. İhtilaf konusu likit petrol gazı ise rafinerilerde ana madde olarak üretildiği egibi rafinerilerde üretilen ve aromatik ürünlerce çok zengin olan hidrokarbonlar karışımının yoğunluğunun fazla olması nedeniyle doğrudan doğruya oto benzini olarak kullanılması ve pazarlanmasındaki mahsurlardan dolayı, petrokimya tesislerinde harmanlama ameliyesine tabi tutulması sonucunda da elde edilmektedir. İster rafinerilerde ister petrokimya tesislerinde üretilmiş olsun sonuçta Yasanın birinci maddesinde açıkca belirtilmiş olması nedeniyle akaryakıt tüketim vergisi kapsamında olan likit petrol gazının satışı söz konusudur ve Yasanın ikinci maddesinde sadece rafineri şirketlerinin mükellef olarak sayılması nedeniyle aynı nitelikteki ürünün üretim ve satışını yapan petrokimya tesislerinin mükellefiyet kapsamı dışında düşünülmesi Yasanın amacı ile de bağdaşmamaktadır.
Uyuşmazlık konusu olayda da Davacı Şirketin bir petrokimya tesisi olmasına rağmen tesislerinde akaryakıt tüketim vergisi konusuna gireni likit petrol gazını, ham petrol ürününün rafinerisi sonucu yan ürün olarak elde edilen naftadan ilk defa elde edip sattığı ihtilafsız bulunduğuna göre, elde ediliş yerinin rafineri değil petrokimya tesisi olması Davacı Şirketin akaryakıt tüketim vergisi mükellefiyetini bertaraf edemiyeceği cihetle, aksine verilen Mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin kabulü ile …Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının bozulmasına karar verildi.