MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 18. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11/02/2016 tarih ve 2014/1200-2016/90 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, mirasçısı bulunduğu dedesinin davalı bankadan kiraladığı kasadaki altın ve mücevherlerin kasada bulunmadığını belirterek ....300.000,00 TL alacağın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı ile esas yönlerinden davanın reddini istemiştir.
Mahkemece TTK. 4. ve 21. md. anlamında ticari bir dava bulunmadığı, 6502 sayılı Kanun"un 2,3,73 ve 83. maddeleri kapsamında murisin tacir değil tüketici olduğu kabul edilerek tüketici mahkemesinin görevli bulunduğuna karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.