6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/14060 Esas 2014/2246 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14060
Karar No: 2014/2246
Karar Tarihi: 05.02.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/14060 Esas 2014/2246 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçuyla ilgili olarak yapılan yargılama sonucunda sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Sanığa hükümlülük ve müsadere cezası verilmiştir. Ancak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması yasaya aykırıdır. Bu nedenle, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK. nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un

8. Ceza Dairesi 2013/14060 E. , 2014/2246 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sübuta ermediğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı TCK. nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK. nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK. nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 05.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.