Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/920 Esas 2019/9613 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 4, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
UYAP üzerinden temin edilen nüfus kaydından katılan ...’ın yargılama aşamasında 31.03.2015 tarihinde öldüğü, katılanın tespit edilecek mirasçılarına ayrı ayrı gerekçeli hükmün tebliğinin sağlanması, hak kaybına neden olunmaması amacıyla, tebligatta ölen adına temyiz talebinde bulunulabileceğine dair ihtaratın da yer alması, mirasçıların kararı temyiz etmeleri durumunda temyiz dilekçeleri eklenmesi ayrıca; gerekçeli kararın, katılan ...’ ın 12.07.2013 tarihinde Diyarbakır 6. Asliye Ceza Mahkemesinde beyanının alındığı duruşmada bildirdiği “..../Diyarbakır” adresi yerine, mernis adresi olan “Bağcılar Mahallesi .../Diyarbakır” adresine; katılan ... Saluk’un beyanın alındığı 19.06.2013 tarihli duruşmada bildirdiği adres ile mernis adresinin aynı olduğu fakat bu adrese mernis şerhli olarak gerekçeli kararın, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince doğrudan tebliği usulsüz olduğundan, gerekçeli karar 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre katılana usulüne uygun olarak tebliğ edilip, verilmesi halinde gerekçeli temyiz dilekçelerinin ve bu konudaki ek tebliğnamenin eklenerek iadesinin temini için mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.