Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/4246 Esas 2019/11072 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki 6183 sayılı Yasa"dan kaynaklanan menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, dava dışı ... A.Ş aleyhine 6183 sayılı Yasa"dan takip yapıldığını, takibin semeresiz kaldığını, bu kez borçlu şirketin kanuni temsilcilerin sıfatı ile müvekkillleri aleyhine takip yapıldığını, ancak müvekkillerinin borçlu şirketin kanuni temsilci sıfatı taşımadıklarını, takip konusu alacağın fon alacağı olmadığından 6183 sayılı Yasa"ya göre takip yapılamayacağını belirterek, müvekkillerinin borçlu olmadıklarının tesbitine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemenin, uyuşmazlığın idari yargının görev alanına girdiği gerekçesi ile verdiği görevsizlik kararı, Dairemizin 27.09.2016 tarih 2016/11560 Esas 2016/8239 Karar sayılı ilamı ile davanın yasal dayanağının 6183 sayılı Yasa"nın 58.maddesi gereğince açılan menfi tesbit davası olduğu Adli yargıda çözümlenmesi gerektiği ve görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğundan bu yönde görevsizlik kararı verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuş, bozmadan sonra mahkemece, görevsizlik kararı verilerek kesinleşme halinde dosyanın görevli Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve bozmaya uygun olarak karar verilmiş bulunmasına ve süre yönünden değerlendirmenin görevli mahkemece yapılması gerekmesine göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 19.12.2005 gün ve 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140. maddesi gereğince davalıdan harç alınmamasına 25/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.