MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07.05.2015 tarih ve 2012/129-2015/252 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin kışın ..."da yaz aylarında ise ... da ikamet ettiğini, ..."ya gitmek için davalılardan ... Taş Turz Ltd Şti.den 04/05/2011 tarihinde bilet aldığını ve ..."dan ..."ya davalı ... yönetimindeki otobüsle geldiğini,müvekkili otobüsten indikten sonra muavinin müvekkiline ait yedi adet bavul, iki adet çuval ve bir adet sırt çantasını indirdiğini, ancak müvekkilinin daha bagajlarını alamadan otobüsün hemen hareket ettiğini ve müvekkiline ait eşyaların üzerinden geçtiğini, iki adet çuvalının otobüsün bagaj kapağına takılı vaziyette sürüklendiğini ve yerlere döküldüğünü, eşyalarının zayi olduğunu ve zararının karşılanmadığını ileri sürerek 10.000,00-TLnin olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, yargılama masrafları ve avukatlık ücretinin davalılara yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ...; olayda herhangi bir kastının olmadığını, zayi olan eşyaların kıymet taktiri yapılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... Taş Tur Tic Ltd Şti ve davalı ... Tur. Sey. Tic. Ltd. Şti. vekili; davacının zararını somutlaştırması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... AŞ vekili; sigorta poliçesinin olay tarihini kapsamadığını, kaldıki söz konusu taleplerin de teminat harici kaldığını savunarak davanın redidni istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, tanık beyanları, ceza mahkemesi dosyası ve tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafın olay tarihinde yolcu olarak seyahat ettiği otobüsten indikten sonra muavin tarafından yere bırakılan eşyalarının aynı otobüs tarafından ezilerek zarar gördüğü, nitekim ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/233 e. 2012/348k. sayılı dosyası ile de davalı sürücünün mala zarar verme eyleminin sabit görüldüğü, davacının eşyalarının zarar görmüş olduğu ancak zarara ilişkin bir tespit bulunmadığı, hakkaniyete uygun bir tazminat takdir edilebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 400,00TL maddi tazminatın olay tarihi olan 05/05/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taraflar arasındaki taşıma akdine dayalı tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece, davacının zararının tespiti mümkün olmadığı gerekçesiyle tazminat miktarı takdiren 400,00 TL olarak belirlenmiş ve bu miktar üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı, dava dilekçesindeki ve beyanlarında yaz tatilini geçirmek için ..."dan ..."ya seyahat ettiğini, bu nedenle yanında çok fazla ve farklı nitelikte eşya bulunduğunu, kısa süreliğine bir yere gitmediği için gerekli tüm eşyalarını yanına aldığını, ancak otobüsten indiği yerde otobüs şoförü ve muavinin dikkatsizliği nedeniyle eşyalarının otobüsün altında kalarak ezildiği, süreklendiği ve zarar gördüğü ifade edilmiştir. Nitekim terminal çalışanları olan ve olay günü orada bulunan ve olaya bizzat şahitlik yapan tanıkların beyanları da davacının söylemlerini doğrulamaktadır. O halde davacının seyahat amacı, sosyo ekonomik durumu,tanık beyanları ile ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/233 Esas 2012/348 Karar sayılı dosyasında yer alan olay yeri inceleme tutanağı ve olay yeri fotoğrafları da dikkate alınarak davacının hasar gören veya zayi olan eşyaları nedeniyle uğradığı zararının tespiti için alanında uzman bir kişiden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, mahkemece, davacının hangi eşyalarının ne boyutta zarar gördüğü dahi belirlenmeksizin soyut ve denetime elverişli olmayacak şekilde tazminat takdir edilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.