Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/1661 Esas 2016/262 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1661
Karar No: 2016/262
Karar Tarihi: 14.01.2016

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/1661 Esas 2016/262 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiyi hürriyetinden yoksun bırakan ve kasten yaralama suçundan mahkum edilen sanığın temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, 5320 sayılı Kanunun 26. maddesiyle eklenen geçici 2. madde kapsamında hapis cezasından çevrilmediği sürece, 3.000 TL'ye kadar olan para cezası kesin nitelikte olduğu için, bu suçtan verilen cezanın miktarı kesin olan hükmün temyizi mümkün değildi. Kararın temyiz isteği reddedildi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca incelenmesi, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan kurulan hükümle sınırlandırıldı. Adalet Divanı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile belirtilen 5320 sayılı Kanunun hükümlerine atıfta bulunarak, hükümde belirtilen kanun maddelerini açıklamadı.

14. Ceza Dairesi 2014/1661 E. , 2016/262 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, kasten yaralama suçundan verilen cezanın miktarı itibariyle kesin olan hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.