Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2865 Esas 2018/15914 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2865
Karar No: 2018/15914
Karar Tarihi: 19.12.2018

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2865 Esas 2018/15914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davası sonucunda, sanığın mahkumiyetine hükmedilmiştir. Ancak, dosyanın incelenmesi sonucunda, sanığın şikayetçiden alacağı olduğuna dair savunması ve tanık ifadesi dikkate alınmadan hüküm verildiği belirlenmiştir. Ayrıca, sanığın eylemi TCK'nın 144/1-b maddesi kapsamında mı yoksa 141/1 maddesi kapsamında mı değerlendirileceği konusunda araştırma yapılması ve uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteği de karara yansımamıştır. Bu sebeplerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 144/1-b ve 141/1 maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2017/2865 E. , 2018/15914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık lehine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın aşamalardaki savunmalarında şikayetçiden alacağı olduğunu, olay günü de şikayetçiden alacağını istediğini ve parayı getir telefonu al dediğine dair savunması ve tanık ..."nin soruşturma aşamasında alınan ifadesinde sanığın şikayetçiden alacağını istediğine dair beyanları karşısında; şikayetçiden, sanığa herhangi bir borcu olup olmadığı, aralarında alacak verecek meselesi olup olmadığının sorulması ile sanıktan da şikayetçiden olduğunu iddia ettiği alacağına ilişkin herhangi bir sözleşme, makbuz gibi belgesinin olup olmadığının sorulup neticesine göre sanığın eyleminin TCK"nın 144/1-b maddesindeki suçu oluşturup oluşturmadığı hususu tartışılarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Yapılacak araştırma sonucuna göre sanığın eyleminin TCK"nın 144/1-b. maddesi veya 141/1. maddesi kapsamında kalacağı gözetilerek, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. veya 144/1-b. maddelerinde düzenlenen suçların uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Kabule göre de;
Sanığın 20/11/2015 tarihli duruşmada hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesi uyarınca tayin olunan kısa süreli hapis cezasının seçenek tedbirlere çevrilmesi talebini de içerdiği halde, bu konuda olumlu yada olumsuz bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.