Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/3445 Esas 2018/5286 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3445
Karar No: 2018/5286

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/3445 Esas 2018/5286 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz isteğini incelerken, sanığın öldüğünün belirtilmesi üzerine konunun araştırılarak tespit edilmesi gerektiğine hükmetti. Bu nedenle hüküm bozuldu. Ayrıca, aynı sanık hakkında verilen başka bir kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyet hükmü de incelendi ancak, davetiyedeki uyarmalara uyulmadığı için hüküm yasa dışı sayılarak bozuldu.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 64/1. maddesi, 191. maddesi (5. fıkra)

10. Ceza Dairesi 2014/3445 E. , 2018/5286 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine
mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A- Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen 10/01/2013 tarihli mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz isteğinin incelenmesi:
Hükümden sonra UYAP sistemi üzerinden MERNİS"ten alınarak dosyasına konulan nüfus kayıt örneğinde, sanığın 05/08/2017 tarihinde öldüğünün belirtilmesi karşısında; bu hususun araştırılarak, ölmüş olduğunun tespiti halinde hakkındaki kamu davasının 5237 sayılı TCK"nın 64/1. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA,
B- Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen 10/09/2013 tarihli mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verileceği öngörüldüğünden;
Duruşma günü için sanığa gönderilen davetiyenin “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının iddia edilmesi nedeniyle, duruşmaya gelip bu konuda beyanda bulunması veya diyeceklerini duruşma gününe kadar yazılı olarak bildirmesi gerektiği, mazeretsiz olarak duruşmaya gelmediği ve diyeceklerini yazılı olarak bildirmediği takdirde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı kabul edilerek hakkında cezaya hükmolunabileceği” uyarısı ile birlikte duruşma tarihi ve saati yazılarak sanığa tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, istinabe olunan mahkemece de bu usûlü işlemlere uyulması gerektiğinden, belirtilen nitelikte uyarıyı içeren davetiye tebliğ edilmeden ya da sanık dinlenmeden mahkûmiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
27/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.