MAHKEMESİ : KAYSERİ 2. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/09/2012
NUMARASI : 2011/780-2012/698

Taraflar arasında görülen ziynet eşyası iade davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde, taraflar arasında Kayseri 3. Aile Mahkemesinin 2010/1130 Esas sayılı dosyasıyla boşanma davalarının devam ettiğini, davalı evliliklerinin 4. ayında müvekkilinin takılarının büyük bir kısmını aldığını, müvekkiline iki adet burma bilezik kaldığını, davalı altınları bozdurarak Toyota Corolla marka bir otomobil satın aldığını, bu aracın da tescilini babasının adına yaptığını, aracı davalının kullandığını, 2010 yılında da bu aracı satarak parasını bankaya yatırdığını, davalının müvekkilinden aldığı 8 adet 26 gramlık burma bilezik, 1 adet 45 gramlık paralı künye, 1 adet 25 gramlık 14 ayar set, 2 adet 10 gramlık künyenin müvekkiline aynen iadesini, aynen iadesinin mümkün olmaması halinde ziynet eşyaları toplam tutarı olan 22.388,00-TL alacağın yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının ziynet eşyalarının müvekkilinin yedinde hiç bulunmadığını, davacının müşterek haneyi sürekli bahaneler bularak terk ettiğini ve her gitmelerinde de söz konusu takılarını yanında götürdüğünü, tekrar eve dönüşlerinde sürekli bu takıları ihtiyacı olduğu için parça parça sattığını beyan ettiğini, davacının ailesinin ekonomik durumlarının kötü olduğunu borçlarından dolayı icralık olduklarını, davacının müşterek haneyi terk edip gittiği dönemlerde ailesinin icra borçlarının bittiğini, otomobil satın aldıklarını, davacının kötüniyetli olduğunu davacının taleplerinde haksız olduğunu beyanla davanın reddini talep etmiştir .
Mahkemece, davanın kısmen kabulü karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir .
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
1-)Dava, ziynet eşyalarının aynen iadesi, iadesi mümkün değilse bedelinin davalıdan tahsili istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu’nun 6. maddesi hükmü uyarınca kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür. İspat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden kimseye düşer. İleri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimsenin iddia ettiği olayı kanıtlaması gerekir.
Bu bağlamda kural olarak davacı kadın, dava konusu ettiği ziynet eşyalarının varlığını ve evden ayrılırken bunların zorla elinden alındığını, ziynetlerin müşterek hanede ya da davalıda kaldığını ispat etmek zorundadır. Zira; olağan olan ziynet eşyasının kadının üzerinde olması ya da evde saklanması, muhafaza edilmesidir. Başka bir anlatımla bunların davalı tarafın zilyetlik ve korumasına terk edilmesi olağan durumla bağdaşmaz.
Somut olayda, duruşmada dinlenen davacı tanığı, ziynet eşyalarının araba alımı nedeniyle davalı tarafından bozdurulduğunu davalıdan duyduklarını beyan etmişler; davalı tanıkları ise davacının evden ayrılırken ziynet eşyalarını yanında götürdüğünü beyan etmişlerdir. Ziynetlere ilişkin olarak dinlenen davacı tanıkları iddiayı, davalı tanıkları ise savunmayı doğrular şekilde beyanda bulunmuşlardır.
Mahkemece; ziynet alacağına ilişkin talebin kısmen kabulüne dair hüküm kurulmuş ise de, somut olayda kadın, dava konusu ziynet eşyasının, eşi tarafından elinden alındığını ve iade edilmediğini başvurulan delillerle ispat edememiştir. Davacı dava dilekçesinde sair delillere de dayanmıştir. İspat yükü kendisine düşen ve davasını diğer delillerle kanıtlayamayan davacı kadına ziynet eşyalarına ilişkin talebi konusunda diğer tarafa yemin teklif etme hakkı hatırlatılıp, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 225 ve devamı maddelerindeki yeminle ilgili usul işlemleri yerine getirilip, gerçekleşecek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
Taraflar arasında görülen davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.