12. Ceza Dairesi 2019/3202 E. , 2019/9598 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Taksirle ölüme neden olma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 85/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanunun 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ve cezasının anılan Kanunun 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ile cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair İskenderun 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/494 esas, 2017/86 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre;
1- 5237 sayılı Kanunun 53/1. maddesinin 1. fıkrasına göre, kişinin kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak hak yoksunluğu uygulanacak olması karşısında, taksirle işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasına hükmedilen sanık hakkında anılan Kanunun 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 58/4. maddesinde “kasıtlı suçlarla taksirli suçlar ve sırf askerî suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükmü uygulanmaz” hükmüne yer verildiği, sanığın tekerrüre esas alınan Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/05/2013 kesinleşme, 12/03/2013 tarihli ve 2011/563 esas, 2013/184 sayılı kararının ise güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin olduğu, dolayısıyla kasıtlı suçun taksirli suçta tekerrüre esas alınamayacağı nazara alındığında, hükmolunan cezanın yazılı şekilde mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca İskenderun 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/494 esas, 2017/86 sayılı kararının bozulması lüzumu, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 01/03/2019 gün ve 94660652-105-31-14675-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/03/2019 gün ve 2019/24302 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın taksirle öldürme eyleminden dolayı TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezasına mahkumiyetine ve belirlenen cezanın aynı kanunun 58/6-7. maddesi uyarınca 1. Kez mükerrir olanlara özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına hükmedilmiş ise de; Türk Ceza Kanununun 58/4. maddesinde “kasıtlı suçlarla taksirli suçlar ve sırf askerî suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükmü uygulanmaz” hükmüne yer verildiği, sanığın tekerrüre esas alınan Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/05/2013 kesinleşme, 12/03/2013 tarihli ve 2011/563 esas, 2013/184 sayılı kararının ise hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin olduğu, dolayısıyla kasıtlı suçun taksirli suçta tekerrüre esas alınmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden;
Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, İskenderun 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2016/494 esas, 2017/86 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, CMK"nın 309/4-d maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, hüküm fıkrasının sanık hakkında tekerrüre ilişkin cezanın 1. kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre infaz edilmesine ilişkin (7.) paragrafının hükümden çıkarılarak yerine diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.