Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1302 Esas 2018/2063 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1302
Karar No: 2018/2063
Karar Tarihi: 26.06.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1302 Esas 2018/2063 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olduğu suçlamasıyla mahkum edildiği kararın temyiz başvurusunu inceledi. İnceleme sonucunda, hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, iddia ve savunmaların tartışıldığı ve vicdani kanının kesin olduğu belirlendi. Sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenlerin yerinde olmadığı gerekçesiyle temyiz davası reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri ise şu şekilde: 5237 sayılı TCK'nın 314/2. maddesi, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi, TCK'nın 62, 53, 58/9 ve 63. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2018/1302 E. , 2018/2063 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 314/2. maddesi, 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddesi, TCK"nın 62, 53, 58/9 ve 63.
maddeleri uyarınca mahkumiyet (istinaf başvurusunun
esastan reddine)

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı,başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 26.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.