Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1369 Esas 2017/4263 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1369
Karar No: 2017/4263
Karar Tarihi: 27.11.2017

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1369 Esas 2017/4263 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'na aykırı davrandığı için 7 yıl 6 ay hapis cezası ve 40.000.000 TL adli para cezasına çarptırılmış ve müdahil bankaya 412.102 TL tazminat ödemeye mahkum edilmiştir. Ancak sanık hakkında koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın mezkur davanın kapsamında hükmedilen tazminatın Fona veya Hazine'ye ait olmadığını gözetmeksizin itirazı reddetmiştir. Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü'nün istemi ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nca yapılan kanun yararına bozma talebi üzerine kararın bozulması gerektiği tespit edilmiş ve dosya tekrar Mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'nun 167. maddesi
- 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'nun 160. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi

1. Ceza Dairesi 2017/1369 E. , 2017/4263 K.

"İçtihat Metni"

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

5411 sayılı Bankacılık Kanununa aykırı davranmak suçundan sanık ..."ın 7 yıl 6 ay hapis ve 40.000.00. Türk lirası adli para cezasına mahkumiyeti ile müdahil bankaya 412.102. Türk lirası tazminat ödemesine dair Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/05/2010 tarihli ve 2007/32 esas, 2010/150 sayılı kararının Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 30/12/2013 tarihli ve 2012/19343 esas, 2013/25281 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşip infaza geçilmesini müteakip, hükümlü hakkında koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına dair Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2015 tarihli ve 2007/32 esas, 2010/150 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 09/03/2015 tarihli ve 2015/93 değişik sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre; 5411 sayılı Bankacılık Kanununun 167. maddesi gereğince, Fona veya Hazineye olan borçları ve tazminatları ödemediği veya bu borçlar ve tazminatlar malvarlıklarından tahsil olunamadığı sürece anılan Kanunun 160. maddesi uyarınca cezalandırılan kişilerin, koşullu salıverilme hükümlerinden faydalanmamasının gerekmesi karşısında, sanık hakkında Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesince mezkur dava kapsamında hükmedilen tazminatın, Fona veya Hazineye ait bulunmadığı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 22/05/2017 gün ve 94660652-105-43-13215-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya

kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 09/03/2015 tarihli ve 2015/93 değişik sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.