Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2012/11552 Esas 2015/975 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/11552
Karar No: 2015/975

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2012/11552 Esas 2015/975 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yağma suçundan dolayı mahkûm edilmişti. İstinaf Mahkemesi, sanığın cezasının infazından sonra kendisiyle ilgili alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri hakkında mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğini belirtti. Ancak yerel mahkeme bu kararı gözetmeyerek hüküm kurmuştu. Bu nedenle, Mahkeme kararı bozdu ve yerine sanığın cezasının infazından sonra alt soyu üzerindeki yetkilerine kadar mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması gerektiği kararını verdi. Bu kararın temel dayanağı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1 maddesi idi. Bu madde şunları belirtir: (a) haklarından mahrumiyet; (b) silah taşıma yasağı; (c) meslek veya sanat icrasından men; (d) kamu hizmetlerinden mahrumiyet veya kamu haklarının kullanılmasından mahrumiyet; (e) hükümlülük durumunun belirtilmesi şeklindeki yaptırımları içermektedir. Ancak, aynı Kanunun 53/2 maddesi, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar bu yaptırımların uygulanacağını belirtmektedir. Ayrıca, 53/3 maddesi, sanığın koşullu salıverilmesi durumunda sadece (a) ve (b) maddeler

6. Ceza Dairesi 2012/11552 E. , 2015/975 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye, uyulan bozmaya ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53. maddenin uygulanmasına ” ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu
suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.