Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14470 Esas 2018/15887 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14470
Karar No: 2018/15887
Karar Tarihi: 19.12.2018

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14470 Esas 2018/15887 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçundan yargılanan sanık mahkum edildi. Ancak temyiz itirazları sonucunda TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bir bölümün eksik kalması nedeniyle karar bozuldu. Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümleri iptal ettiği TCK'nin 53/1. maddesine göre sanık cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca yoksun bırakılacak ve mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak koşullu salıverilinceye kadar böyle bir yoksun bırakma uygulanmayacak. Hükmün diğer yönleri ise usul ve yasaya uygun bulunarak düzeltildikten sonra onandı. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 53/1. maddesi, 53/1-a, 53/1-c, 53/1-d, ve 53/1-e bentleri, 53/1-c madde ve 53/3. madde sayılabilir.

2. Ceza Dairesi 2016/14470 E. , 2018/15887 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan belirlenen temel cezadan teşebbüs nedeniyle indirim yapılırken kararda uygulama maddesinin gösterilmemesi mahallinde ilavesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak, kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası ile mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine “TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezası gereği TCK’nın 53/1, a, c, d, e bentlerindeki haklardan infaz tamamlanıncaya kadar, aynı Kanun’un 53/1-c maddesinde belirtilen “kendi altsoyu” üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına” karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.