Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/3297 Esas 2018/1011 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3297
Karar No: 2018/1011
Karar Tarihi: 05.02.2018

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/3297 Esas 2018/1011 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hakaret suçundan mahkumiyet kararı verilen bir sanığın temyiz isteği Yerel Mahkemece görülmüştür. İncelemede, sanığın hakaret eyleminin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, hakaret eyleminin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu tespit edilmiştir. Ancak, mahkeme kararında TCK'nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarının yanlış uygulanması ve TCK'nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi gibi hukuka aykırılıklar tespit edilmiştir. Bu aykırılıkların düzeltilebilir nitelikte olduğu belirtilerek, hüküm TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca değiştirilerek onanmıştır. Kanun maddelerinin açıklaması ise şöyledir:
1. TCK'nın 53/1-c maddesi, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar hak yoksunluklarının uygulanabileceğini belirtmektedir.
2. TCK'nın 53/1-b maddesi ise kişinin belirli hak yoksunluklarına maruz kalabileceğini öngörmektedir. Ancak bu madde, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2016/3297 E. , 2018/1011 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
2- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye kısmen aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddeleri uyarınca; “TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçiminde değiştirilmek ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” karardan çıkarılmak suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.