Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14436 Esas 2018/15884 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14436
Karar No: 2018/15884
Karar Tarihi: 19.12.2018

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14436 Esas 2018/15884 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçuna ilişkin yargılamada, yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi gerektiğini ancak bu tutarın terkin edilmesi gereken alt sınırın altında olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, sanığın babası tarafından işyerinden çalınan malzemelerin bir kısmının geri verilmesiyle ve kalan zararın da sanık tarafından karşılanmasıyla ilgili konuların etkin pişmanlık hükümleri açısından değerlendirilmemesi ve cezanın infazı tamamlanana kadar belirli hakların yoksun bırakılması gerektiği kanun maddelerine göre de belirtilmiştir. İlgili kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi
- TCK'nın 168/1-4. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi ve benzeri maddeler.

2. Ceza Dairesi 2016/14436 E. , 2018/15884 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Tüm dosya içeriğine göre; müştekiye ait iş yerinden çalınan malzemelerden bir kısmının soruşturma aşamasında sanığın babası ... tarafından yeri gösterilmek suretiyle ... Tesisat isimli işyerinden alınıp müştekiye teslim edildiği, müştekinin kovuşturma aşamasında 16.03.2009 tarihli dilekçesinde kalan zararının da sanık tarafından giderildiğini beyan ettiği anlaşılmakla; soruşturma aşamasında yapılan kısmi iade nedeniyle katılanın, sanık hakkında TCK"nın 168/1-4. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ile müştekinin kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza göstermesi durumunda zararın soruşturma aşamasında giderildiğinin kabulü ile TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması, rıza göstermemesi durumunda katılanın zararının kovuşturma aşamasında giderildiğinin kabulü ile TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde doğrudan TCK"nın 168/2. maddesi uygulanarak hüküm kurulması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak, kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası ile mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 19/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.