MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 13/04/2015 tarih ve 2014/52-2015/369 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin dava dışı şirkete müdür olarak atandıktan sonra 18.05.2007 tarihli Ticaret Sicil Gazetesi"nde yapılan ilan ile 04.05.2007 tarihinde müdürlükten ayrıldığını, müvekkilinin müdürlük yaptığı dönem için dava dışı şirketin vergi ve SGK borçları ortaya çıkması üzerine 38.783,25 TL vergi borcunun, 11.241,00 TL SGK borcunu müvekkili tarafından ödendiğini, borçtan dava dışı şirketin ortağı ve müdür olan davalı ... sorumlu bulunduğunu, toplam 50.024,25 TL"nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının ödediği borçlardan öncelikle şirketin kendisinin sorumlu olduğunu, dava dışı vergi ve SGK borçlusu şirketin %50 payının ASES Ltd. Şti"ye, %40 payının ..."a, %10 payının müvekkiline ait olduğunu, sorumluluğu bulunsa bile hisse miktarı ve sorumlu olduğu dönemle sınırlı sorumlu olduğunu, ayrıca davanın kamu borçlusu olan şirkete yöneltilmesi gerektiğini beyanla davanın reddini savunmuştur
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; Vergi Usul Kanunu"nun 10/II bendi ile 6183 sayılı Yasa"nın 35/IV bendi gereğince davalı şirket müdürü ..."ün sorumluluğunun 2. derecede olduğu, sorumluluğunun diğer şirketin diğer müdürü olan davacı ile eşit düzeyde bulunduğu, bu nedenle davacının davalıdan talep miktarının 19.349,05 TL olduğu, dava tarihinden önce temerrüt ihtarı bulunmadığını, bu nedenle dava tarihinden itibaren yasal faiz talep edilebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, limited şirket müdürünün müdürlük yaptığı dönem için ödemiş olduğu limited şirketin vergi ve SGK borcunun diğer limited şirket müdüründen rücuen tazminine ilişkindir. 6183 sayılı Kanun"un mükerrer 35. maddesine, 04/06/2008 tarihli ve 5766 sayılı Kanunu"nun 4. maddesiyle eklenen beşinci ve altıncı fakların Anayasa Mahkemesi"nin 19.03.2015 tarih 2014-144 E 2015-29 K. sayılı kararı ile iptaline karar verilmesi dikkate alınarak eldeki somut davaya etkilerinin değerlendirilmesi gerektiğinden kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
2-Bozma sebep ve şekline göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görüllmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek olmadığına, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.