Çocuğun basit cinsel istismarı - hırsızlık beş kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/7395 Esas 2016/230 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7395
Karar No: 2016/230
Karar Tarihi: 14.01.2016

Çocuğun basit cinsel istismarı - hırsızlık beş kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/7395 Esas 2016/230 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun basit cinsel istismarı ve hırsızlık suçlarından yargılanmıştır. İlk derece mahkemesinde çocuğun basit cinsel istismar suçu sarkıntılık olarak kabul edilmiş, hırsızlık suçundan ise müştekilerin bir kısmı için açıklanması geri bırakılmıştır. Ancak yapılan temyiz itirazları sonrasında mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçu yeniden incelenmiştir. Kararın infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi tarafından verilen bir iptal kararı da dikkate alınmıştır. Sonuç olarak, sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet hükmü onanmış, hırsızlık suçundan açıklanması geri bırakılan hükümler reddedilmiş, sarkıntılık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ise bozulmuştur ve davalar zamanaşımı sebebiyle düşmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMK'nın 317. maddesi
- 765 sayılı TCK'nın 421/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2 maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi

14. Ceza Dairesi 2015/7395 E. , 2016/230 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, hırsızlık (beş kez)
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı eylemi sarkıntılık kabul edilerek bu suç ile müştekiler ...ve.."ye yönelik hırsızlık suçundan (iki kez) mahkûmiyet, müştekiler ... ve ..."ye karşı işlediği hırsızlık suçundan (üç kez) kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi.
Sanık hakkında mağdurlar ...,... ve..."ye yönelik hırsızlık eylemleri nedeniyle kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen kararların, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesine göre itirazı kâbil nitelikte olduğu gözetilip, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca sanık ve müdafiin temyizleri itiraz kabul edilerek merciince bu hususta karar verildiğinden, anılan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMK"nın 317. maddesi gereğince reddiyle, incelemenin sanık hakkında mağdureler ... ve ..."ye karşı işlediği hırsızlık ve ..."ya yönelik sarkıntılık suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mağdureler ... ve ..."ye yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık ve müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdure..."ya yönelik sarkıntılık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanığa atılı suçun 765 sayılı TCK"nın 421/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4, 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tâbi olup, suç tarihi 15.02.2005"ten karar tarihi 14.04.2015"e kadar bu sürenin gerçekleştiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması, kanuna aykırı, sanık ve müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında görülen kamu davasının aynı Kanunun 322 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE, 14.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.