Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/3877 Esas 2022/2616 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Sakarya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 22/08/2017 tarihinde verilen dilekçeyle miras taksim sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 08/06/2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi bir kısım davacılar vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince istinaf talebinin süre yönünden reddine dair verilen kararın bir kısım davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.

K A R A R
Dava, miras taksim sözleşmesine dayalı tapu iptal ve tescil istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, davacılar ile davalıların ...’un mirasçıları olduğunu, mirasçıların bir araya gelerek miras taksim sözleşmesi imzaladıklarını, sözleşmeye göre diğer mirasçılara yüklü miktarda borcu bulunan davalıların 2846, 805 ada 670 ve 973 ada 384, 1752 ve 1753 parsel sayılı taşınmazlardan pay almayacaklarını, ancak müvekkillerinin tapuda mirasçılardan ...’a verdikleri vekaletname ile taşınmazların sözleşmeye aykırı olarak tüm yasal mirasçılar adına tapuda intikal yaptırıldığını, mirasçıların vekalet görevini kötüye kullanan ...’u azlettiklerini, intikal sureti ile davalılar adına yapılan tescilin yolsuz tescil olduğunu belirterek, tapu kaydının iptali ile 26.04.2013 tarihli sözleşme gereğince davalılar dışındaki mirasçılar için eşit paylarla tescilin düzeltilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, murisin ölümünden sonra tüm mirasçıların bir araya gelerek miras taksim sözleşmesi imzaladığını, davacılara borçlarının olması nedeni ile pay almak istemediklerini, açılan davaya karşı bir diyeceklerinin olmadığını belirtmişlerdir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine dair verilen kararın bir kısım davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince istinaf başvuru dilekçesinin HMK’nın 352.maddesi gereğince süre yönünden reddine karar verilmiştir.
Hükmü, bir kısım davacılar vekili ile davacı asillerden ... ve ... temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’nın 103. maddesinde adli tatilde görülecek işler sayılmış ve 104. maddesinde ise “Adli tatile tabi olan dava ve işlerde, bu Kanunun tayin ettiği sürelerin bitmesi tatil zamanına rastlarsa, bu süreler ayrıca bir karara gerek olmaksızın adli tatilin bittiği günden itibaren bir hafta uzatılmış sayılır.” şeklinde düzenlenmiştir.
Somut olayda; ilk derece mahkemesince verilen hükmün davacı ... vd. vekiline 10.08.2018 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği, vekil tarafından 10.09.2018 tarihinde istinaf başvurusunda bulunulduğu anlaşılmıştır. HMK’nun 104. maddesi uyarınca sürelerin bitmesi adli tatil zamanına rastlarsa, bu süreler ayrıca bir karara gerek olmaksızın adli tatilin bittiği günden itibaren bir hafta uzatılmış sayılır. Bu kapsamda istinaf süresinin son günü 08.09.2018 olmakla birlikte bu tarihin de hafta sonuna rastladığı anlaşıldığından davacı tarafın yerel mahkeme kararını istinaf edebileceği son gün 10.09.2018 tarihine uzamıştır. İstinaf talebi süresinde olduğu halde bölge adliye mahkemesince dilekçenin süre yönünden reddine karar verilmesi doğru bulunmadığından hükmün bu nedenle bozulmasına ve dosyanın istinaf talepleri esastan incelenmek üzere ilgili bölge adliye mahkemesi dairesine gönderilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 371. maddesi uyarınca İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin 05.12.2019 tarihli, 2019/248 Esas, 2019/1842 sayılı Kararının BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatıranlara iadesine, dosyanın istinaf incelemesi yapılmak üzere kararı veren BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİNE GÖNDERİLMESİNE, 06/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.