12. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3697 Karar No: 2019/9570 Karar Tarihi: 30.09.2019
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3697 Esas 2019/9570 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2018/3697 E. , 2019/9570 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : Davanın reddine
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Yapılan yargılamaya incelenen dosya kapsamına göre davacının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Dosya içeriğine göre; davacı hakkında elektrik hırsızlığı suçundan cezalandırılması istemiyle dava açıldığı, Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2013 tarih, 2010/805 Esas, 2013/458 sayılı kararı ile 6352 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik ile davacının eyleminin karşılıksız yararlanma suçuna dönüştüğü ve 6352 sayılı Kanunda belirtilen süre içinde kaçak kullanım bedelinin ödenmemiş olması nedeniyle aynı Kanunun geçici 2/2. maddesinin uygulanma imkanının bulunmadığı belirtilerek davacının karşılıksız yararlanma suçundan 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği ve infazı için Antalya Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği, davacı tarafça aslında mahkumiyet kararının verildiği tarihten önce kaçak kullanım bedelini ödediklerini belirterek yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulması üzerine 28/05/2015 tarih, 2010/805 Esas, 2013/458 sayılı ek karar ile mahkumiyet kararından önce 12/06/2012 tarihinde kaçak kullanım bedelinin davacı tarafından kuruma ödenerek kurumun zararının karşılanmış olduğu belirlenerek, mahkumiyet kararının ortadan kaldırılmasına, 6352 sayılı Kanunun geçici 2/2. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği ve 5271 sayılı CMK"nın 323/3. maddesinde yargılamanın yenilenmesi sonucunda beraat veya ceza verilmesine yer olmadığı kararının verilmesi halinde, önceki mahkumiyet kararının tamamen veya kısmen infaz edilmesi dolayısıyla kişinin uğradığı maddi ve manevi zararlarının yine aynı Kanunun 141 ilâ 144 üncü maddeleri hükümlerine göre tazmin edileceğinin belirtildiği dikkate alınarak, 28/05/2015 tarihinde verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair ek kararın kesinleşip kesinleşmediği tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespit edilip kesinleşme şerhinin onaylı bir sureti de dosya içerisine alınarak, davacı hakkında düzenlenen infaz dosyası temin edilip incelenerek ve ilgili Ceza İnfaz Kurumu ve Cumhuriyet Savcılığı İnfaz Bürosundan sorulup araştırılarak yargılamanın yenilenmesi ile ortadan kaldırılan 1 yıl hapis cezasının infazına başlanılıp başlanılmadığı, ne kadarının infaz edildiği belirlenerek, ek kararın kesinleştiği ve ortadan kaldırılan hapis cezasının da infaz edildiğinin anlaşılması halinde davacı lehine makul bir miktar maddi ve manevi tazminata hükmolunması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, davacının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.