Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2406 Esas 2021/90 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2406
Karar No: 2021/90
Karar Tarihi: 19.01.2021

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2406 Esas 2021/90 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde açılan konkordato davasında mahkeme, geçici mühletin iki ay süreyle uzatılmasına karar vermiştir. Ancak müdahil SGK vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, İİK'nın 287. maddesi uyarınca istinafa tabi karar olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Müdahil SGK vekili, bu kararı temyiz etmiştir. Ancak İİK'nın 287/6. maddesi gereği karara karşı kanun yoluna başvurulamayacağı için temyiz istemi reddedilmiştir.
İİK'nın 287. maddesi \"Geçici mühlet talebinin kabulü, geçici komiser görevlendirilmesi, geçici mühletin uzatılması ve tedbirlere ilişkin kararlara karşı kanun yoluna başvurulamaz.\" hükmünü içermektedir. Temyizi kabil olmayan kararlara karşı mahkemece bir karar verilebileceği gibi, İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceği belirtilmektedir.

23. Hukuk Dairesi 2019/2406 E. , 2021/90 K.

"İçtihat Metni"

Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki konkordato davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esasdan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde müdahil SGK vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KA R A R -
Davacı vekilince açılan konkordato davasında mahkemece geçici mühletin iki ay süreyle uzatılmasına dair verilen karar Müdahil SGK vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Dairesince İİK’nın 287 madde uyarınca istinafa tabi karar olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, müdahil SGK vekili temyiz etmiştir.
İİK’nın 287/6. maddesi “Geçici mühlet talebinin kabulü, geçici komiser görevlendirilmesi, geçici mühletin uzatılması ve tedbirlere ilişkin kararlara karşı kanun yoluna başvurulamaz.” hükmünü içermektedir. Temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 günlü ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, 26.02.2019 tarihli ek karara yönelik temyiz isteminin HUMK"nın 432/4. madde hükmü uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Müdahil SGK vekilinin 26.02.2019 tarihli karara yönelik temyiz isteminin REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 19.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.