İş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14414 Esas 2020/2161 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2019/14414
Karar No: 2020/2161
Karar Tarihi: 10.02.2020
İş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14414 Esas 2020/2161 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş yeri dokunulmazlığını bozma suçuyla ilgili bir dava görülmüştür. Olay, bir işyerinin çatısından para ve şeker çalarak gerçekleşmiştir. Suça sürüklenen çocuğun eylemi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4, 119/1-c ve 31/2. maddelerinde düzenlenen suçu oluşturur. Yargıtay Ceza Genel Kurulu, 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c. maddesinin suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hali olduğunu belirtmiştir. Ancak, eylemin birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği kabul edildiği halde TCK'nın 119/1-c. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Hüküm temyiz itirazları yerinde olmadığından reddedilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4 maddesi: İş yeri dokunulmazlığını ihlal suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi: Nitelikli hırsızlık suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31/2. maddesi: Suça sürüklenen çocukların cezasında indirim uygulanması hakkında düzenlemeler içerir
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/3. maddesi: Davanın zamanaşımı süresiyle ilgili düzenlemeler içerir
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-d maddesi: Suçun işlendiği tarihten itibaren zamanaşımı süresini belirtir
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/2 maddesi: Cezaevindeki hükümlülerin davayı açmalarına ilişkin zamanaşımı süresini belirtir
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 67/4. maddesi: Zamanaşımı süresinin devlet tarafından kesintiye uğratılabileceğini belirtir.
