Yargıtay - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/190 Esas 2018/1823 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/190
Karar No: 2018/1823
Karar Tarihi: 13.02.2018

Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/190 Esas 2018/1823 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, suç eşyası olduğunu bilerek telefon satın aldığı için Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Sanığın savunması, telefonu satın aldığı kişinin açık bilgilerini vermesi ve suçtan yaklaşık bir yıl sonra halen suça konu telefonu kullandığını belirtmesi üzerine mahkeme, sanık hakkında suç eşyası olduğunu bilerek satın alma veya kabul etme suçundan hüküm kurmuştur. Mahkeme, sanık hakkında TCK'nın 62. maddesi uyarınca uygulama yapmıştır. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin yaptığı kısmi iptal kararı göz önünde bulundurularak, TCK'nın 53. maddesi 1. fıkra b bendinde belirtilen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılması” hükmünün iptal edildiği düşünülerek hüküm fıkralarından “TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin b” bendinin çıkartılması suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise CMK'nın 231/11. maddesi, TCK'nın 62. maddesi, ve TCK'nın 53. maddesi 1. fıkra b bendidir.

13. Ceza Dairesi 2018/190 E. , 2018/1823 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyası olduğunu bilerek satın alma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın savunmasında suça konu telefonu satın aldığı kişinin açık bilgilerini vermesi (hakkında beraat kararı verilen sanık ...) ve olaydan yaklaşık bir yıl sonra halen suça konu telefonunu kullandığını belirterek müştekiye teslim edilmek üzere kolluk görevlilerine iade ettiğinin anlaşılması karşısında; mahkemenin sanık hakkında suç eşyası olduğunu bilerek satın alma veya kabul etme suçundan hüküm kurmasında bir isabetsizlik bulunmadığından, bozma isteyen tebliğnamadeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Mahkemenin sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca, denetim süresi içinde kasten suç işlenmesi halinde, zorunlu haller dışında hükmün aynen açıklanması emredici nitelikte düzenlediğinden mahkemenin sanık hakkında ayrıca TCK"nın 62. maddesi ile uygulama yapması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 Sayılı TCK 53.madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “b” bendinin çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/02/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.