Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/22721 Esas 2015/547 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/22721
Karar No: 2015/547
Karar Tarihi: 19.01.2015

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/22721 Esas 2015/547 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar Ahmet ve Ali'nin kayden mirasbırakanları Mehmet'e ait olan taşınmazları kullanarak davacıya bedel ödemedikleri için ecrimisil davası açılmıştır. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, daha önce aynı taşınmazlar için aynı davalılara karşı açılan dava sonucunda belirlenen ecrimisil kararı göz önünde bulundurulmadan yeniden hesaplama yapılarak yazılı şekilde karar verilmiştir. Bu nedenle davalıların temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. HUMK'un 428.maddesi gereğince hüküm geriye dönük olarak iptal edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi ve 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi.

1. Hukuk Dairesi 2014/22721 E. , 2015/547 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : BEYKOZ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/04/2014
NUMARASI : 2013/179-2014/217

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Davacı, kayden mirasbırakanları Mehmet"e ait olan çekişme konusu 36 ve 37 parselde bulunan yoğurthane ile ahşap binanın davalı Ahmet ve yoğurthanenin üst katındaki dairenin ise davalı Ali tarafından kullanıldığını, kendisinin kullanımına engel olunduğunu ve bir bedel ödenmediğini ileri sürerek eldeki davayı açmış, davalılar, aynı nedenle açılmış ve kesinleşmiş dava olduğunu, ayrıca dava konusu taşınmazlarda iyileştirmeler yaptıklarını belirterek davanın reddini savunmuşlar, mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; kayden davacının da elbirliği halinde maliki olduğu dava konusu ... ada 36 parsel sayılı taşınmazı davalıların kullandığı saptanarak ecrimisil isteğinin miras payı oranında kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.
Ancak, daha önce davacının aynı taşınmazı kullanımları nedeniyle aynı davalılara karşı elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemiyle dava açtığı, yapılan yargılama sonucunda Beykoz 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/41 E – 2012/378 K (Bozma sonrası 2013/498 E – 2013/644 K) sayılı kararı ile çekişme konusu taşınmazın davalıların kullanımında olduğu belirlenerek yoğurthane için 09.10.2009 – 26.01.2011 tarihleri, diğer kısımlar için ise 14.12.2010 ila 26.01.2011 tarihleri arasındaki dönem için ecrimisilin hüküm altına alındığı, ecrimisile ilişkin kararın derecattan geçmek suretiyle 09.09.2013 tarihinde kesinleştiği, eldeki davada ise 2011 yılının Şubat ayı ile 2013 yılının Mart ayı için aynı taşınmazlar bakımından ve aynı davalılardan ecrimisil talebinde bulundukları anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, taraflar arasında görülen ve yukarıda içeriği açıklanan Beykoz 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin kesinleşen ilamının eldeki davada bağlayıcı olacağı gözetilerek ve dava konusu taşınmazların niteliği ve özelliğinde bir değişiklik bulunduğu ileri sürülmediğinden o davada belirlenen ecrimisile ÜFE uygulanarak sonraki dönem için ecrimisil hesabı yapılarak hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir.
Kabule göre de, 2011 yılı Şubat ayından itibaren ecrimisil istendiği halde 2011 yılı için 12 aylık hesap yapılmış olması da isabetsizdir.
Davalıların temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.