MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın tür ve süresine göre sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesini yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hırsızlık suçuna konu eşyaların önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca sanık hakkında, temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken yazılı şekilde alt sınırdan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hırsızlık suçuna konu eşyaların önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca sanık hakkında, temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken yazılı şekilde alt sınırdan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29.11.2013 tarih, 2011/377 Esas ve 2013/1138 Karar sayılı mala zarar verme suçundan hükmedilen 2.000 TL doğrudan verilen adli para cezasının CMUK"un 305/son. maddesi gereğince kesin nitelikte bulunması, yine aynı ilamda yer alan işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen mahkumiyet kararının da Dairemizin 13.12.2016 tarih, 2015/11650 Esas ve 2016/16384 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmesi sebebiyle, anılan ilama ilişkin olarak sanık hakkında tekerrür koşullarının oluşmadığı gözetilmeden 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07.06.2011 tarih, 2011/9-88 Esas ve 2011/116 Karar sayılı içtihadı da göz önüne alınarak hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerine, “Sanığın Kütayha 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21.05.2014 tarihinde kesinleşen, 19.07.2011 tarih, 2010/695 Esas ve 2011/560 Karar sayılı ilamı ile mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK"nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 326/son. maddesi uyarınca aleyhe değiştirmeme ilkesi gözetilerek 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29.11.2013 tarih, 2011/377 Esas ve 2013/1138 Karar sayılı ilamına konu olan 2.000 TL adli para cezası esas alınarak belirlenmesine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Sanıklar ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dosya kapsamına göre; eylemin geceden kabul edilen saat 19:00-22:30 arasında işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29.11.2013 tarih, 2011/377 Esas ve 2013/1138 Karar sayılı mala zarar verme suçundan hükmedilen 2.000 TL doğrudan verilen adli para cezasının CMUK"un 305/son. maddesi gereğince kesin nitelikte bulunması, yine aynı ilamda yer alan işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen mahkumiyet kararının da Dairemizin 13.12.2016 tarih, 2015/11650 Esas ve 2016/16384 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmesi sebebiyle, anılan ilama ilişkin olarak sanık hakkında tekerrür koşullarının oluşmadığı gözetilmeden 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...’nın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son. maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 04.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.