İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/1140 Esas 2018/990 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Davaya konu binanın yapıldığı yerin belediye sınırı ve mücavir alan içerisinde, imar planı dışında kaldığının belirtilmesi ve TCK"nın 184/4. maddesinin ""3. fıkra hariç, bu madde hükümleri ancak belediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi yerlerde uygulanır"" hükmü uyarınca, mücavir alanda anılan maddenin birinci fıkrasının uygulanamayacak olması karşısında, suça konu yapının belediye sınırları içinde kalıp kalmadığı veya özel imar rejimine tabi yerlerden olup olmadığı kuşkuya yer vermeyecek şekilde saptandıktan sonra ve mücavir alanda kaldığı takdirde atılı suçun oluşmayacağı da gözetilerek, sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; sanık hakkında 07/02/2014 tarihinde açılan davada, 11/11/2013 tarihli ilk tutanaktan sonra inşaata devam edildiğinin 06/12/2013 tarihli tutanakla tespit edilmesi karşısında, TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiği dikkate alınmadan, eksik cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden yargılama yapılırken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.