MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; 06.03.2007 tarihinde, davalı sürücü ... ve aynı araçtaki yolcu ...’in ikinci derecede kusurlu hareketi sonucu müvekkillerinin eş/baba/kardeşleri Bekir songur"un öldüğünü belirterek eş ve çocuklar için 25.000,00"er TL, kardeşler için 10.000,00"er TL manevi tazminatın sigorta şirketi dışındaki davalılardan kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile müştereken ve müteselsilen tahsiline; fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile eş ... için 1.000,00 TL, çocuklar ... için 500,00"er TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen (davalı ... şirketi sadece maddi tazminattan poliçe limiti ile sınırlı olarak) tahsilini talep etmiş, 21.11.2011 tarihli dilekçesi ile maddi tazminat taleplerini eş ... için 31.048,42 TL, çocuklardan ... için 4.201,93 TL ve Sefa için 5.150,19 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı ... ve ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Yargıtay 17.Hukuk Dairesi"nin 19.03.2015 tarih ve 2013/17804 esas ve 2015/4428 karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; maddi tazminatın kabulüne; manevi tazminatın kısmen kabulü ile eş ... için 16.000,00 TL, çocuklardan ... için 10.000,00 TL, Sefa için 10.000,00 TL, kardeşler için 3.000,00"er TL"nin kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile sigorta şirketi dışındaki davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin inceleme yapılmasının mümkün olmamasına göre davalılar Kahraman ve ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı TBK. md. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacıların her biri lehine takdir olunan manevi tazminatların bir miktar çok olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun manevi tazminatlara hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar ..., ... vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar ..., ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar ..., ..."e geri verilmesine 25/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.