MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Katılan ... Bedik vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan ... Bedik vekilinin, müvekkiline ait aracın akıbetine ilişkin karar verilmemesi nedeniyle verdiği 01.12.2009 tarihli dilekçesinin içeriği itibarıyla temyiz niteliği taşımadığından, talep hakkında mahallinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
2-Sanıklar müdafilerinin, sanıklar ... ve ... haklarında ..."a yönelik dolandırıcılık ile sanık ... müdafiinin sanık ... hakkında “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Mahkemece sanık ..."nın resmi belgede sahtecilik eylemlerine ilişkin olarak kanun hükmü gereği aksi sabit oluncaya kadar geçerli belge niteliği taşımayan trafik belgeleri anılan nitelikte kabul edilerek 5237 sayılı TCK"nın 204/3 maddesi uygulanmış ise de suça konu belgelerden olan noter satış sözleşmelerinin kanun hükmü gereği aksi sabit oluncaya kadar geçerli belge niteliği taşıması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bu husus bozma nedeni yapılmamış; birleşen dava dosyasına ilişkin hükmün 2-) c-d bölümlerinde yazılı müşteki adının maddi hata sonucu ... yerine ... olarak yeraldığı anlaşılmakla bu hususun mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... ve ..."e yüklenen “dolandırıcılık” suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi,cezayı azaltıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık ..."ya yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçlarının sübutu kabul,oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş,cezayı artırıcı ve azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış,01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanmak suretiyle lehe hüküm belirlenerek sonucuna göre karar verilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3- Sanıklar müdafilerinin, sanıklar ... ve ... hakkında ..."a yönelik “dolandırıcılık” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerine gelince;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “dolandırıcılık"" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihlerinde yürürlükte bulunan ve sanıklar lehine olan 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 12.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.