Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4488 Esas 2019/9529 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4488
Karar No: 2019/9529
Karar Tarihi: 30.09.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4488 Esas 2019/9529 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. 250.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine hükmedilmiştir. Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı ve davacı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekilinin temyiz istemi, yasal süre içerisinde yapılmadığından reddedilmiştir. Hükmedilen manevi tazminatın miktarı hak ve nesafet ilkelerine uygun olarak kabul edilmiştir. 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi tarafından davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kanun maddesi açıklamaları: 5320 sayılı Kanun, Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. 1412 sayılı CMUK, Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu. 310. madde, Cezai Müeyyideler. 317. madde, Temyiz Süresi.

12. Ceza Dairesi 2019/4488 E. , 2019/9529 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebine ilişkin davanın ise kısmen kabulü ile 250.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davacı vekilinin yüzüne karşı tefhim olunan hükme karşı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesi gereğince bir haftalık yasal süre içerisinde temyiz isteminde bulunulabileceği, ancak mahkeme tarafından temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle davacı vekilinin yanıldığı, diğer yandan 15 günlük sürenin 11/01/2019 tarihinde dolduğu, davacı vekilinin bu süre içerisinde temyiz hakkını kullanmayıp, 21/01/2019 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin 28/01/2019 tarihinde kendisine tebliğ edilmiş olmasına karşın davacı vekilinin katılma yolu ile de temyiz isteminde bulunmadığının anlaşılması karşısında, davacı vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul olduğu değerlendirilmiş, tebliğnamede bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 30/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.