Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/31408 Esas 2014/2349 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/31408
Karar No: 2014/2349
Karar Tarihi: 23.01.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/31408 Esas 2014/2349 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bazı sanıklara yaralama ve hakaret suçundan para cezası verildiği ancak bu cezaların kanunen temyiz edilemeyeceği için, vaki temyiz istemlerinin reddine karar verdi. Diğer bir sanık ise kasten yaralama ve ağırlaşmış yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün bozulmasını talep etti. Mahkeme, bu sanığın eyleminin meşru müdafaa sınırları içinde kaldığını belirterek beraatine karar verilmesi gerektiğini ancak mahkemenin yazılı şekilde hüküm verildiğini ve bu sebeple hükmün bozulmasına karar verildiğini belirtti. Ancak bu kararın yeniden yargılamayı gerektirmediği için hükümde bazı düzeltmeler yapılarak onanmasına karar verildi. Bu kararın kanun maddeleri ise 5271 sayılı CMK'nin 223/2-d, 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'un 305/1 ve 321 maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2013/31408 E. , 2014/2349 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete ve ceza verilmesine yer olmadığına dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:

1) Sanıklar ..., ... ve ... haklarında kurulan hükme yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklara yaralama ve hakaret suçlarından doğrudan takdir ve tayin olunan para cezasının miktar ve nevi itibariyle 5219 sayılı Yasa ile değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesine göre temyiz olanağı bulunmadığından, sanığın vaki temyiz isteminin reddine ilişkin 18.5.2009 tarihli ek karar usul ve yasaya uygun görüldüğünden, sanıklar müdafiinin bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle temyiz talebinin reddi kararının istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 25/1. maddesi gereğince eylemi meşru müdafaa sınırları içinde kaldığından 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamyı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürülükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince hükümde 1. paragrafta ""ceza verilmesine yer olmadığına"" ibaresinin çıkartılarak yerine ""5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraatine"" ibaresinin hükme eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.