İnsan ticareti - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15232 Esas 2014/2112 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15232
Karar No: 2014/2112
Karar Tarihi: 04.02.2014

İnsan ticareti - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15232 Esas 2014/2112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık İ.B.'nin kiraladığı araçla diğer sanıklarla birlikte fuhuş amacıyla kadın tedarik etmek için başka bir şehre gittikleri, mağdur kadınla anlaşarak yanlarına aldıkları, ancak mağdurun kaçmak istemesi üzerine zorla silahla tehdit ederek araçta tuttukları, daha sonra aracın kaza yapması sonucu mağduru yanlarına alarak yolcu otobüsüne bindikleri sırada mağdurun kaçırıldığını söylemesiyle sanıkların yakalandığı olayda, sanıklar açısından insan ticareti suçu unsurlarının oluşmadığı ve suç tarihinde yürürlükte olan kanun madde ve fıkralarına göre suçlarının değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, sanıkların eylemleri 756 sayılı TCK'nın 436. ve 179. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 227. ve 109/2. madde ve fıkraları kapsamında değerlendirildi ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi gereğince lehe olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi gerektiği vurgulandı. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 765 sayılı TCK'nun 201/b maddesi ve fıkrası, 5560 sayılı Yasaya göre değişen 5237 sayılı TCK'nın

8. Ceza Dairesi 2013/15232 E. , 2014/2112 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 8 - 2007/207710
MAHKEMESİ : Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2007
NUMARASI : 2005/166 (E) ve 2007/113 (K)
SUÇ : İnsan ticareti

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre; sanık İ.. B.."nın kiraladığı araç ile tüm sanıkların Adana ilinden İstanbul"a fuhuş yaptırmak amacıyla kadın tedarik etmek için gittikleri, sanıklar İ.. B.. ve R.. A.."ın mağdurun çalıştığı bara giderek geceyi birlikte geçirmek bahanesiyle mağdur ve başka bir kadınla anlaştıkları, mağdur ve diğer kadın da var iken sanık R.."ın sevk ve idaresindeki araç ile diğer sanıklar N.. B.. ve M.. A.."ın yanına gittikleri, araç durduğu sırada diğer kadının korkarak araçtan kaçtığı, Adana iline gitmek için hareket ettiklerinde mağdurun araçta inmek istediği ancak sanıkların mağdurun cep telefonunu alarak, zorla ve silahla tehdit ederek ve etkili eylemde bulunarak araçta tutukları, aracın Bolu yakınlarında kaza yapması sonucu sanıklar İ.. B.. ve N.. B.."in mağduru yanlarına alarak Kırşehir"e giden yolcu otobüsüne bindikleri, diğer sanıkların ise kaza yapan aracın yanında kaldıkları, mağdurun otobüste muavine kaçırıldığını söylemesiyle emniyet kuvvetlerine haber verilmesi üzerine sanıkların yakalanmaları olayında, 765 sayılı TCK.nun 201/b madde ve fıkrasındaki "zorla çalıştırma veya hizmet ettirmek, esarete veya benzer uygulamalara tabi kılmak.." şeklinde düzenlenen suçun unsurlarının oluşmadığı, "fuhuş yaptırmak" maksadıyla insan ticareti suçunun düzenlendiği 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasanın 3. maddesiyle değişik 5237 sayılı TCK.nun 80. maddesinin ise suç tarihinde yürürlükte olmadığı gözetilerek, sanıkların eylemlerinin 756 sayılı TCK.nun 436. ve 179. maddesi ile 5237 sayılı TCK.nun 227. ve 109/2. madde ve fıkraları kapsamında olduğu gözetilerek; 5252 sayılı Yasanın 9/3. madde ve fıkrasındaki “lehe olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir” hükmü uyarınca denetime olanak verecek şekilde bir değerlendirme yapılıp her iki yasa bütün olarak uygulanarak lehe yasa belirlendikten sonra sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yazılı biçimde karar verilmesi,

Yasaya aykırı sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı yönünden kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla (BOZULMASINA), 04.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.