MAHKEMESİ :BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/11/2017 tarih ve 2017/33 E- 2017/500 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 17/01/2019 tarih ve 2018/468 E- 2019/27 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesiyle; müvekkili şirketin “kokusuz küllük” isimli 2015/05800 tescil numaralı tasarımın sahibi olduğunu, davalı ...’in 2015/08134/1 sayı ile başka bir şekil olan altıgen küllük başvurusu yaptığını, başvuruya yaptıkları itirazın TPMK YİDK"nın 2016/T-651 sayılı kararı ile nihai olarak reddine karar verildiğini, oysa küllük tasarımı yapmak için sınırsız seçenek özgürlüğünün bulunduğunu, davalının kendi tescilleri ile aynı tasarımı yapamadığından altıgen şekilde bir küllük tasarladığını, bu tasarımın müvekkile ait kare ve yuvarlaktan yeni ve ayırt edici bir özelliğinin bulunmadığını, bu durumun tüketici algısında aynı izlenimi yaracağını belirterek, 2015/08134-1 numaralı tasarıma itirazın reddine yönelik 2016/T-651 sayılı TPMK YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili cevap dilekçesinde; işlem aşamalarını özetlemiş, tasarım başvurusunun tescil edilip, korunması için yenilik ve ayırt edicilik unsurları taşıması gerektiğini, ayırt ediciliğin genel izlenimi ifade edeceğini, Fikri mülkiyet hukukunda taklidin yasak olduğunu ancak yararlanma ve benzetme serbestisi olduğunu, davalının dava konusu tasarıma farklılığı ve yeniliği tasarım hukuku çerçevesinde seçenek özgürlüğünün el verdiği ölçüde kattığını, ürünlerin birbirini andırmasının tasarımları benzer kılmayacağını, kıyaslanan tasarımların arasında mevcut olan farklılıkların ortaya çıkan genel izlenimin belirgin şekilde farklılık olarak değerlendirildiğini, savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalıya ait 2015/08134 nolu tasarım tescilinin, davacıya ait 2015/05800 1,2 ve 3 no"lu tasarımlar karşısında bilgilenmiş kullanıcı gözünden yenilik ve ayırt edici nitelik koşullarını sağladığı, TPMK YİDK tarafından verilen 16.11.2016 tarih ve 2016/T-651 sayılı kararın yerinde olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı tarafça tasarım başvrusu yapılan sigara küllüğünün ve davacının mesnet tasarımlarının belirgin özelliklerinin geometrik şekilleri olduğu, teknik ve işlevsel farklılıkların tasarım korunması kapsamında olmadığı, somut olaya konu olan ürünlerin arasındaki geometrik farkın belirgin bulunduğu, davalının tasarımının yeni ve ayırtedici olduğu, bu sonuca ulaşılmasını sağlayan bilirkişi asıl ve ek raporunun gerek hüküm kurmaya, gerekse davacının itirazlarını karşılamaya elverişli olduğu gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf talebi üzerine duruşma açılarak ek bilirkişi raporu alındığı için, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulu ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.