Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/7460 Esas 2014/2345 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2011/166940
MAHKEMESİ : Çaycuma Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/11/2010
NUMARASI : 2010/621 (E) ve 2010/505 (K)


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Sanığın tekerrüre esas alınan Çaycuma Sulh Ceza Mahkemesinin 04.05.2009 tarihinde yerine getirilmiş, 19.07.2007 tarih ve 281/394 esas-karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 123/1, 29, 62, 50/1-a, 52/2 maddeleri gereğince 1.100 TL. adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün kesin nitelikte olması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"un 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
2) Sanığın adli sicil kaydında yer alan önceki mahkumiyetin adli para cezasına ilişkin olması karşısında; hükmolunan cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 51/1. maddesinin b bendinde belirtilen "suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaat oluşup oluşmaması" hususlarının değerlendirilmesi gerekirken, " sanığın engel sabıkası bulunduğu anlaşıldığından" biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle erteleme hükmünün uygulanmamasına karar verilmesi,
3) Suç tarihi itibariyle 65 yaşından büyük olan sanığın daha önce adli para cezası dışında mahkumiyeti bulunmamasına göre, sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/3. maddesi gereğince aynı maddenin birinci fıkrasındaki seçenek yaptırımlara çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
4) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 22.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.