Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3982 Esas 2019/9523 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3982
Karar No: 2019/9523
Karar Tarihi: 30.09.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3982 Esas 2019/9523 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davacının tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine itiraz etmiş ancak kanunların belirlediği sınırlar nedeniyle temyiz istemi reddedilmiştir. Davacının vekili ise, dosyadaki delillerin incelenmesi sonucunda daha fazla manevi tazminatın hükmedilmesi gerektiğini savunmuştur. Ancak yapılan inceleme sonucunda İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi'nin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararı yerinde bulunarak, temyiz isteği reddedilmiş ve dosyanın İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesine karar verilmiştir. Kararda, 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırına ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı açısından kesin olduğu vurgulanmıştır. Ayrıca 5271 sayılı CMK\"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek

12. Ceza Dairesi 2019/3982 E. , 2019/9523 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulü ile 200 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, İstinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 21/09/2017 tarih, 2017/2764 - 2017/2789 sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı açısından kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK"nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, davacı lehine daha fazla manevi tazminata hükmedilmesi gerektiğine ve sair tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 21/09/2017 tarih, 2017/2764 - 2017/2789 sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.