Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1190 Esas 2018/2002 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1190
Karar No: 2018/2002
Karar Tarihi: 19.06.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1190 Esas 2018/2002 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Temyiz başvurusu esastan reddedilmiştir ve yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, vicdani kanının kesin ve tutarlı verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu tespit edilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: TCK 314/2 (Silahlı terör örgütüne üye olma), 3713 sayılı Kanunun 5 (Terörizmin finansmanının önlenmesi hakkında kanun), TCK 62 (İşlenmiş bir suç için cezalandırılamayacak olanlar), TCK 53 (Dava açılması), TCK 58/9 (Suçun zararsız veya önemsiz olma durumu) ve TCK 63 (Ceza davasında iddianame, deliller, savunma).

16. Ceza Dairesi 2018/1190 E. , 2018/2002 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 19.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.