MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Katılanlar vekili tarafından temyiz dilekçesinin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca katılanlar ... ve ... vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanık ...’ün temyiz istemine gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Müştekiler ve tanıkların ifadeleri ile dosya içeriğiyle uyumlu Mahkeme kabulüne göre, sanığın, hakaret eylemlerini, aynı olay ve zaman dilimi içerisinde ve aynı suç işleme kararı kapsamında, katılanları hedef alarak gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında tek mahkumiyet hükmü kurulup, TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca cezasının artırılması gerektiği gözetilmeden, iki ayrı hüküm kurularak fazla ceza tayini,
b) Tekerrüre esas alınan ve doğrudan para cezası olarak verilen önceki mahkumiyetin, CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince miktar itibariyle kesin olmasına, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi hükmü gözetilerek CMUK"nun 305/son maddesine göre, miktar itibariyle kesin olan adli para cezalarının tekerrür uygulamasına esas alınamayacağının belirtilmiş olmasına göre, sanık hakkında uygulanma imkanı bulunmadığı halde yazılı şekilde TCK"nın 58/3. maddesi uyarınca, TCK"nın 125/1. maddesinde belirlenen seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi,
c) Kabule göre de, mükerrir sanık hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
d) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05.02.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.