Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2012/28555 Esas 2015/853 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/28555
Karar No: 2015/853
Karar Tarihi: 02.02.2015

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2012/28555 Esas 2015/853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir yağma suçuyla ilgili yerel mahkeme kararını inceledi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararına göre, yağma suçunun faili alınan malın üçüncü bir kişiye satılması durumunda pişmanlık duyması, mağdurun zararını tazmin etmesinin yanı sıra satın alanın da zararını gidermesi gerekiyor. Ancak bu durumun gerçekleşmediği bir olayda, etkin pişmanlığın uygulanmayacağına karar verilmiş. Dosyanın genelinde hukuki kanıtlar ve nitelendirmede yasal bir aykırılık bulunmadığı belirtilmiştir. Ancak, zorunlu avukatlık görevinin sanığa yükletilmesi Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'ne aykırı olduğu için karar bozulmuştur. Maddeler olarak, 5237 sayılı TCK'nin 168. maddesi, 61. maddesi ve 31/3. maddesi, 5271 sayılı Yasa'nın 150/3. maddesi ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi veCMUK'un 322. maddesi belirtilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2012/28555 E. , 2015/853 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 Esas ve 2013/106 sayılı kararı ışığında; alınan malın üçüncü kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için yağma suçunun failinin, bizzat pişmanlık göstererek, yağma suçunun mağdurunun zararını tazmin etmesi yanında satın alanın zararını da gidermesi gerekir. Somut olayda, satın alanın ödediği paranın iade edilmediğinin anlaşılması karşısında; etkin pişmanlığın uygulanma koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması karşı temyiz olmadığından, kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesine aykırı olarak, anılan Yasanın 31/3. maddesinin, 168/1. maddesinden sonra uygulanması; sonuca etkili olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

5271 sayılı Yasa"nın 150/3. maddesi uyarınca, Baroya yazı yazılarak 15-18 yaş grubunda bulunan sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama
gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğundan,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla CMUK"nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “Sanığın yapılmasına sebebiyet verdiği müzekkere gideri olan 10,50 TL ile tebligat gideri olan 13,50 TL olmak üzere toplam 24,00 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline” cümlesi yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.