Yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/3504 Esas 2017/4191 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3504
Karar No: 2017/4191
Karar Tarihi: 22.11.2017

Yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/3504 Esas 2017/4191 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında mağduruna yönelik kasten yaralama suçunun sübutunu kabul ederek, TCK'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası verdi. Sanık müdafii silah kullanılmadığı gerekçesiyle cezanın alt sınırının üzerinde olmasına itiraz etti, ancak mahkeme reddetti. Mağdurun vekili ise suçun öldürmeye teşebbüs niteliğinde olduğunu savunarak cezanın en üst sınırdan verilmesini talep etti, ancak bu talep de reddedildi. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. Maddesinin bölümlerini iptal ettiği belirtilirken, bu iptalin yeniden yargılama gerektirmediği vurgulandı. Hüküm fıkrasında TCK'nun 53. Maddesi için \"Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK.nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine\" şeklinde değişiklik yapıldı. Kanun maddelerine ilişkin detaylı açıklama yapılmadı.

1. Ceza Dairesi 2016/3504 E. , 2017/4191 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama
HÜKÜM : TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur ...’ye yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; cezanın alt sınırın üzerinde tayinine, haksız tahrike, katılan vekilinin; suçun öldürmeye teşebbüs niteliğinde bulunmasına, cezanın en üst sınırdan tayin edilmemesine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK.nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK.nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle, DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 22/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.