MAHKEMESİ : ANKARA 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/10/2013
NUMARASI : 2013/935-2013/1286

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada, müşterek çocuk için hüküm altına alınmış olan iştirak nafakasının 400 TL den 2.000 TL ye artırılması talep edilmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece tefhim edilen kısa kararda, nafakanın müteakip yıllarda ÜFE oranında artışı ve daha önce tahsil edilen nafakaların mahsubu hakkında bir karar verilmemiş olduğu halde; sonradan yazılan gerekçeli kararda, nafakanın müteakip yıllarda ÜFE oranında artışına ve daha önce tahsil edilen nafakaların mahsubuna karar verilmesi suretiyle çelişki yaratılmıştır.
Şu durumda, 10.4.1992 gün ve 1991/7 E. ve 1992/4 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da benimsendiği gibi, mahkemece kısa karar ile bağlı kalınmaksızın, ancak kısa karar ile gerekçeli karar arasındaki çelişki giderilecek şekilde vicdani kanaate göre yeniden bir karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup, bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve bozma nedenine göre şimdilik diğer yönlerin incelenmesine mahal olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.