1. Ceza Dairesi 2016/3209 E. , 2017/4187 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK.nun 81, 35, 62, 53/1-2-3, 63, 54, CMUK.nun 326/son maddeler uyarınca 5 yıl hapis cezası.
Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık ... ile katılanın eşi tanık..."in lise çağlarında arkadaş oldukları, ancak okuldan ayrıldıktan sonra ilişkilerinin sona erdiği, ancak sanığın daha sonra...’in cep telefonunu temin ederek yeniden irtibata geçtiği, kendisine sanık tarafından telefon edilen ve buluşmak görüşmek için ısrar edilen tanığın, eşi olan katılanı bu durumdan haberdar ettiği, sanığı buluşmak için kocasının isteği doğrultusunda Milas Selimiye beldesine çağırdığı, yol boyunca sanık ve tanığın haberleştikleri, sanığın Selimiye"ye gelişinin ardından, katılan ve tanık ..., sanığın yanına gittikleri, aralarındaki konuşmanın bir süre sonra tartışmaya dönüştüğü, bu esnada sanığın önceden üzerinde bulundurduğu bıçak ile birden fazla vurarak mağduru; sol koltuk altı, sağ meme ve göbek sol alt bölgelerinden isabetle, batına nafiz ve omentum batındaki kesi’den dışarıya çıkacak, omentektomiye ve yaşamsal tehlikeye neden olacak şekilde yaraladığı olayda;
Teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK.nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 9 yıl hapis cezasına hükmolunması, suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur ...’ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK.un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK.nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle, DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 22/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.
