6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/361 Esas 2014/2076 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/361
Karar No: 2014/2076
Karar Tarihi: 03.02.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/361 Esas 2014/2076 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, 6136 sayılı yasaya aykırılık ve kasten yaralama suçlarından dolayı hüküm giydiği ve müsadere cezası aldığı belirtilmiştir. Olay yerinde bulunan boş bir kovanın çap ve tipine uygun silahla atıldığı, mağdurun ateşli silahla yaralandığı tespit edilmiştir. Sanığın ele geçirilemeyen silahla ateş ettiği anlaşılmıştır. Dosya içeriği ve deliller dikkate alınarak sanığın suçunun niteliğine uygun cezalandırılması gerektiği vurgulanmıştır. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 53/1 maddesi uygulanırken, koşullu salıverilmeye kadar kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan yoksun bırakılması gerektiği hatırlatılmıştır. Kararda 5320 sayılı yasa ve 1412 sayılı CMUK da değinilmiştir. Kararda geçen kanun maddelerine göre sanığın, kendisi ve başka bir silahla ateş etmeyi yasaklayan 6136 sayılı yasa ile birlikte 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar diğer haklarından yoksun bırakılması gerektiği anlaşılmaktadır.

8. Ceza Dairesi 2013/361 E. , 2014/2076 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay yerinde elde edilen 1 adet boş kovanın çap ve tipine uygun ateşli bir silahla atıldığının ve mağdur ..."daki yaralanmanın ateşli silahla gerçekleştiğinin tespit edilmesi karşısında, sanığın ele geçmeyen ancak 6136 kapsamında olan başka bir silahla ateş ettiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasında, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğinin göze- tilmemesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 03.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.