Eşyayı - gümrük işlemlerine tâbi tutmaksızın ülkeye sokmak - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/12229 Esas 2019/2960 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12229
Karar No: 2019/2960
Karar Tarihi: 06.02.2019

Eşyayı - gümrük işlemlerine tâbi tutmaksızın ülkeye sokmak - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/12229 Esas 2019/2960 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, sanığın eşyayı gümrük işlemlerine tabi tutmaksızın ülkeye soktuğuna dair suçlamayı kabul ettiği ve sanığın hükümlü olduğunu belirttiği, ancak müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyizden vazgeçtiği belirtilmektedir. Temyiz isteği reddedilmiştir, ancak sanıkla ilgili temel cezadan teşdit uygulanmadığı belirtilerek, hüküm bozulmamıştır. Ancak, kararda bazı hatalar tespit edilmiştir. Sanığın hak yoksunluğu uygulanması gerektiği belirtilirken, kanun maddelerinin yeni değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Müsadere hükmünde ise yanlış kanun maddesi kullanılmıştır. Karar, TCK'nun 53/1. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli kararı, TCK'nun 54/4. maddesi ve 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi gibi çeşitli kanun maddelerine atıfta bulunmaktadır.

7. Ceza Dairesi 2015/12229 E. , 2019/2960 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Eşyayı, gümrük işlemlerine tâbi tutmaksızın ülkeye sokmak
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin 09/12/2013 havale tarihli temyizden vazgeçme dilekçesi ile temyiz isteğinden vazgeçtiği gözetilerek, sanık ..."ın temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre, temel cezada TCK"nun 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu dışında kalan kişiler bakımından infaz tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Müsadere hükmünde 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesine atıf yapılmaması, suça konu kaçak sigaraların TCK"nun 54/4. maddesi yerine TCK"nun 54. maddesinden müsaderesine karar verilmesi ile uygulama yeri olmayan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesine atıf yapılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi,
2. Hükmün müsadereye ilişkin bendinin çıkartılması, yerine “Dava konusu eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4. maddesi gereğince MÜSADERESİNE” ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.