Esas No: 2021/10575
Karar No: 2022/5364
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/10575 Esas 2022/5364 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık cinsel taciz ve hakaret suçundan mahkum edilmiş, hakaret suçuna ilişkin olarak verilen 1500 TL adli para cezasının kesinleştiği belirtilmiştir. Ancak cinsel taciz suçuyla ilgili olarak mahkemece yapılan hükümle ilgili olarak, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, temyiz itirazı yerinde bulunarak hüküm bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5320 sayılı Kanunun 26. maddesi, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesi, 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesi, 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendi, 1412 sayılı CMUK’nın 305/1. maddesi ve 317. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, buna göre mahkemece sanık hakkında hakaret suçundan doğrudan tayin edilen 1500 TL adli para cezasına ilişkin hükmün CMUK'nın 305/1. maddesi uyarınca kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince Reddiyle, incelemenin cinsel taciz suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
