Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/2333 Esas 2016/10406 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vek.Av. ... gelmiş, diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan, onun yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında imzalanan 15.09.2012 tarihli hazır beton satış sözleşmesine istinaden hazır beton satışından doğan bakiye 17.552,52 TL alacak ile 4.287,78 TL vade farkı alacağının ihtarnamenin tebliğ edildiği tarih olan 30.01.2013 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin talebi üzerine alınan 6 adet beton basınç mukavemet deney raporuna göre, davacı şirket tarafından teslim edilen hazır betonun 28 günlük basınç dayanım sınıfının sözleşmenin 5/a maddesi uyarınca davacı şirketin uymayı taahhüt ettiği TS EN 206-1 standardına uygun olmadığını, davacıya bu konuda yazılı ve sözlü ihbarlarda bulunulduğunu, davacıya iade faturasının iadeli taahhütlü mektupla tebliğ edildiğini, davacının iade faturasına yasal sürede itiraz etmediğini, davacının vade farkı faturası talebinin de yerinde olmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamada toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacının taraflar arasındaki sözleşme hükümleri doğrultusunda imal ettiği hazır betonu davalıya teslim ettiği, davalıya teslim edilen betonun dayanım sınıfının sözleşmede öngörülenden daha düşük olduğu iddiasının davalı tarafça yasal delillerle kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile 17.552,50 TL bakiye alacak ve 4287,78 TL vade farkı alacağından bakiye alacağa temerrüt tarihi olan 07.02.2013 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa"nın 2/2. maddesi uyarınca avans faizi işletilmek suretiyle davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 09/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.