Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının davalı işyerinde 30/05/2005-01/10/2005 ile 30/05/2006-03/10/2006 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; davalı işyerinin bir site olduğu, davacının bu işyerinde ikamet ettiği, Kurum kayıtlarında davalı site yöneticiliği tarafından davacı adına 2004/10-2005/5, 1.10.2005-2006/5 , 3.10.2006-15.01.2007 tarihleri arasında bildirilmiş hizmetlerin olduğu, davalı işyerinin 01.10.2004 tarihinde kanun kapsamına alındığı,davacının açmış olduğu işçilik alacağı dosyasında davacının 01.10.2004-15.01.2007 tarihleri arasında davalı işyerinde kesintisiz çalışığına karar verildiği, bu kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği,davacıya 31.05.2006-03.10.2006 tarihleri arasında 122 gün karşılığı işsizlik ödeneği ödendiği, duruşmalarda dinlenen tanıklardan bir kısmının davacının çalışmalarını doğrular nitelikte beyanda bulunduğu, bir kısmının ise bu durumun aksi yönde beyanda bulunduğu anlaşılmış, tanık beyanları arasındaki çelişki giderilmeden ve davacının hizmet akti ile çalışıp çalışmadığı şüpheden uzak şekilde ortaya konulmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Yapılacak iş; davacının talebinin kaloriferlerin yanmadığı zamanlarda da davalı sitede çalıştığının tespiti olduğu gözönünde tutularak davacıya bu zamanlarda yaptığını iddia ettiği işleri açıklatmak, nizalı dönem içerisinde davalı site yönetime komşu apartman sakinlerini, yakın esnaf ve komşu işyeri çalışanlarını tespit edip davacının davalı sitedeki çalışmasının hangi işleri kapsadığı, fiili çalışmalarının varlığı, başlangıç ve bitiş tarihleri, kesintili mi, sürekli mi olduğu, kısmi süreli mi (part time) yoksa tam süreli mi (full time) olduğu konusunda beyanlarını almak ve tanık beyanları arasındaki çelişkiyi gidermek, mahallinde ziraatçi bilirkişi eşliğinde keşif yapmak, davacının davalı apartmandaki çalışmasının tam süreli ya da part time (kısmi süreli) olup olmadığını tespit etmek, davacının tüm mesaisini davalı siteye hasredip etmediğini belirlemek, nihayetinde davacının part-time çalıştığının kabulü halinde ise, davacının sürekli olarak bir günde kaç saat çalıştığı, giderek haftalık ve aylık çalışma süreleri belirlenerek, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi gereğince 7.5 saat çalışma bir günlük çalışma hesabı ile kaç iş gününe karşılık olduğu hususu bir uzman bilirkişinin görüşü alınmak suretiyle açıkça saptandıktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden taraflardan davacı ve Yönetim Kurulu"na iadesine, 24/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.