Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/13329 Esas 2018/15751 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13329
Karar No: 2018/15751
Karar Tarihi: 18.12.2018

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/13329 Esas 2018/15751 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı incelenmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamından sanıkların paylarına düşen miktarın 6183 sayılı Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL'den az olduğu halde, yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiştir. Ancak hüküm kesinleşinceye kadar yapılan yargılama giderlerinin de sanıklardan tahsil edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek, hükümlerin istem gibi onanmasına karar verilmiştir.
- İlgili kanun maddeleri:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi,
Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı,
5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi,
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/13329 E. , 2018/15751 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamından sanıkların paylarına düşen miktar, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 18/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.